WEB BLOG
this site the web

Caminhar


Sabe aquela tristeza que bate, por não conseguirmos realizar algo importante? Aquela que nos faz perder a cabeça, dar socos no ar, morder os lábios. Essa explosão é o resultado da nossa própria insignificância. Por muitas vezes acharmos que temos o controle de tudo, e pensarmos que as coisas tem sempre que acontecer da nossa maneira, essa estupidez é o espelho da ignorância. Temos que aprender com nossos erros! Para alcançarmos nossos sonhos, temos muitas vezes que nos submeter ao desafio da humildade, temos que descer. Abrir mão de algumas coisas, para alcançarmos outras. A vida é assim mesmo, feita de lutas e desafios. Vez ou outra frustrações acontecem, mas não temos que temer quando a luta está grande, temos que temer quando não há luta. Se por algum motivo a tristeza bater, é sinal de que não estávamos preparados para tal alegria, mesmo que doa, machuque, isso nos levará a um grau de humildade que estamos precisando no momento. Não podemos encher de água limpa o copo que está sujo, essa limpeza tem que começar de dentro pra fora, nos esvaziar de tantas coisas que estavam nos sufocando nos mantendo sujos! Passamos por tantas coisas difíceis, que automaticamente criamos sem perceber uma nova pessoa, sem sentimentos, sem culpas. Uma casca ressecada intransponível, capaz de nos manter afastados do mundo real, um abstrato que de tanto abstrato ser, consegue assim nos manter. Temos que, de alguma forma, reaprendermos a mudar. Mudança é o encontro do velho com o novo, esse horizonte continua por lá, temos que ir em frente até o fim. Essa caminhada só acaba quando desistimos de caminhar. Somos nós que decidimos, se ficamos ou se seguimos!

1 comentários:

Ale disse...

Mas qualquer coisa que façamos: é uma decisão

 

W3C Validations

Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Morbi dapibus dolor sit amet metus suscipit iaculis. Quisque at nulla eu elit adipiscing tempor.

Usage Policies